It’s been a long time since
Het is weer lang geleden dat in mijn blog heb geschreven. Druk zijn is en verklaring, maar geen excuus. En het betekent ook dat het schrijven van de of in de ( volgens Helikon Fons Het) blog nog geen gewoonte is geworden. Dat moet maar eens gaan veranderen.
Zoals ik eerder heb gezegd schrijven mijn leerlingen van 4e en 5e VWO ook een blog over de literatuur die ze (gaan) lezen. Van de vierde schrijft een groot gedeelte van de leerlingen ook zonder al te veel aandringen daar regelmatig. Bij de vijfde is dat niet zo. Misschien komt dat omdat ik die maar een uur per week heb en nog niet voldoende of geïnspireerd genoeg met hen de mogelijkheden en veplichtingen van het bijhouden van de blog heb besproken.
Het is geen gewoonte nog voor hen, evenals het, moet ik toegeven, dat ook nog niet genoeg is voor mij. Ik laat het tot het eind van deze periode nog even gaan en daarna wil ik er wat actiever mee aan de gang. Ik vraag me alleen af hoeveel expliciete aandacht ik aan deze manier van werken moet geven en of / wanneer het voor een aantal leerlingen een ‘ gewone’ manier van reflecteren en leren wordt.
Interessant, maar hier ben ik nog niet uit.
3 thoughts on “It’s been a long time since”
Goed om te lezen dat je je blog niet vergeten bent.
Als je serieus wilt bloggen (heb ik gemerkt) moet het een soort routine worden. Dat zegt echter nog niets over de frequentie waarmee je blogt. Op een aantal van mijn favoriete blogs verschijnt soms maar eens in de 2 weken een bericht … om je een ide te geven.
Daarnaast moet je ook wel iets te melden hebben natuurlijk. Bloggen ‘omdat het moet’ levert niet zoveel kwaliteit op. Maar daar maak ik me bij jou niet zo’n zorgen over hoor 😉
Ik denk, dat het “een soort routine” kan worden, zoals Fons van den Berg in zijn reactie schrijft. Een manier van werken, een ‘lifestyle’, noem ik het graag … Maar ik begrijp jou volkomen: ik heb dikwijls veel te vertellen, net zoals jij veronderstel ik. Er staan heel wat ‘verouderde’ posts nog ‘in concept’ omdat ik geen tijd vond om ze even af te ronden. En de laatste tijd heb ik het zo druk met familiezaken dat er geen ietsiepietsie tijd overblijft om ff aan de blog te gaan. Zo af en toe ‘gooi’ ik er wat 5-tot-10-minuten-schrijfsels op om mijn worstenmachinetje enigszins draaiend te houden.
En wat leerlingen betreft: er zijn er altijd die aandringen, aanporren en aan-moedigen nodig hebben, bij eender welk werk. Dat was ook in mijn klassen zo. Maar zoals je ook al aangeeft voor je vijfde jaar: je hebt daarvoor tijd nodig. Ik heb er steeds op proberen te letten dat ik een goeie mix hield tussen digitaal en face-to-face leren. Ik had in al mijn klassen wel vier lesuren Nederlands in de week, een luxe.
Nu, de leerlingen die geen extra duwtjes nodig hadden, daar had ik via mail en gsm ook meer contact mee. Je zou kunnen denken, dat je de anderen misschien beter zou kunnen aansporen door de contacten te intensifiëren via e-mail, gsm, en hoogstwaarschijnlijk veel beter nog via Twitter. Twitter hebben wij jammer genoeg niet meer kunnen uitproberen … (Ik denk dat er didactici zijn die daar wel veel heil in zien.) Ik ben niet zeker of dat zal werken met die ‘moeilijkere’ groep, ook daarvoor zullen ze weer telkens opnieuw uit hun schelp moeten gelokt en ‘verleid’ tot werken, bloggen, lezen, schrijven, … Telkens opnieuw. Telkens opnieuw ook met nieuwe ‘uitdagingen’ of verleidingstrucs en -spelletjes.
Heel veel groeten, Jeroen
Neen, ik vergeet je niet…
janien
Hé Jeroen,
Dat is toch niet zo’n probleem? Soms gaan andere dingen gewoon voor. Laat bloggen alsjeblieft geen verplichting worden. Ik lees liever berichten waar je de tijd voor hebt kunnen nemen en wanneer je iets te vertellen hebt, dan berichten die je vanuit een verplichting schrijft. En die frequentie, tja, dan maar even iets minder. Eén keer per maand is ook een frequentie…